“Hep birlikte inanacakları bir hikaye kalmayınca, hepsi tek tek kendi hikayesine inanmaya başlayacak, herkesin kendi hikayesi olacak, herkes kendi hikayesini anlatmak isteyecek. Kalabalık şehirlerin kirli sokaklarında, bir türlü çekidüzen verilemeyen çamurlu meydanlarında, milyonlarca sefil, başlarının çevresinde bir mutsuzluk halesi taşır gibi taşıdıkları kendi hikayeleriyle uykuda gezerler gibi gezinecekler.” Kara Kitap, sf. 158.

“Böylece sürekli eğlence arayan bir çocuktan nefret eder gibi hikayesiz yaşayamayan aklından nefret etti. Bir anda, dünyada işaretlerin, ipuçlarının, ikinci ve üçüncü anlamların, gizlerin, sırların yeri olmadığına karar verdi: Bütün işaretler anlamak ve bulmak isteyen kendi aklının ve hayallerinin kuruntularıydı. Her eşyanın yalnızca o eşya olarak varolduğu bir dünyada huzurla yaşayabilme isteği yükseldi içinde; o zaman ne yazılar, ne harfler, ne yüzler, ne sokak lambaları, ne Celal’in masası, ne Melih Amca’dan kalma şu dolap, ne de Rüya’nın parmak izlerini taşıyan bu makasla tükenmez kalem kendi dışındaki bir sırrın şüpheli bir işareti olacaktı. Yeşil tükenmez kalemin yalnızca bir yeşil tükenmez kalem olacağı ve kendisinin de başka birisi olmak istemeyeceği bu aleme nasıl girebilirdi acaba?” Kara Kitap, sf. 276.


"You can't connect the dots looking forward; you can only connect them looking backwards. So you have to trust that the dots will somehow connect in your future. You have to trust in something — your gut, destiny, life, karma, whatever." - Steve Jobs

Meaning

I like to think that there's meaning to my story. What happened in the past leads up to what's happening now, and what's happening now will lead up to something great and meaningful in the future. When you start thinking this way, all you see is signs of meaning. (When you have a hammer, all you see is nails, as my professor says :) And I can't help but start to guess what will happen in the future. I came to this city because of a series of decisions, but also a series of coincidances. So and so people are entering my life, not earlier, not later, but now and here. Maybe we were in the same place before, but our paths didn't cross until now. There must be a reason why they cross now. This is all so magical.

But then, maybe not. I'm only seeing it because I was looking for it in the first place. I don't want my life to be ordinary, I don't want it to be meaningless. That's why I'm overlooking everything that's ordinary in it, everything that's meaningless, all the idiosyncrasies, everything that doesn't fit the story in my head. And then when the story is stillborn, I get all disappointed.

I should follow Jobs' advice instead.