poker
ofiste poker oynamayı öğreniyoruz. ben hep sanki herkesin bildiği, benim bilmediğim kurallar varmış sanıyorum. herkes bunlara vakıfmış, bir ben değilmişim gibi. onların bildiği bir sırrı ben bilmiyormuşum gibi. ya da daha kötüsü biliyor da beceremiyormuşum gibi.
birbirini uzun süredir tanıyan ve seven insanların yanında da böyle hissediyorum bazen... hem sevgilerini çok hakediyor, hem haketmiyor gibi. hem onları tanıyor, hem tanımıyor gibi. sanki bilmediğim, öğrenmem gereken çok şey varmış gibi. kaçırdığım bir yaşam parçacığı varmış gibi.
ama ofis direktörümüz dedi ki, aslında kimse bilmiyor.
çok sıkıldım kendimden.
No comments:
Post a Comment